Sabado ng Ika-23 Linggo sa Karaniwang Panahon (II)

UNANG PAGBASA

1 Corinto 10, 14-22

Pagbasa mula sa unang sulat ni Apostol San Pablo sa mga taga-Corinto

Mga pinakamamahal, huwag kayong sasamba sa mga diyus-diyusan. Ganito ang sinasabi ko sa inyo, sapagkat kayo’y matatalino; kayo na ang humatol. Hindi ba’t ang pag-inom natin sa kalis ng pagpapala na ating ipinagpapasalamat ay pakikibahagi sa dugo ni Kristo? At ang pagkain natin ng tinapay na ating pinagpipira-piraso ay pakikibahagi naman sa kanyang katawan? Kaya nga, yamang isa lamang ang tinapay, tayo’y iisang katawan bagamat marami, sapagkat nakikibahagi tayo sa iisang tinapay.

Tingnan ninyo ang bansang Israel: hindi ba’t ang mga kumakain ng mga handog ay nakikiisa sa ginagawa sa dambana? Ano ang ibig kong sabihin? Sinasabi ko bang may kabuluhan ang diyus-diyusan o ang pagkaing inihandog sa mga diyus-diyusan? Hindi! Ang ibig kong sabihin, ang mga pagano’y naghahandog ng kanilang hain sa mga demonyo, hindi sa Diyos, at ayaw kong maging kaisa kayo ng mga demonyo. Hindi kayo makaiinom sa kalis ng Panginoon at sa kalis ng mga demonyo. Hindi kayo maaaring makisalo sa dulang ng Panginoon at sa dulang ng mga demonyo. Ibig ba nating manibugho ang Panginoon? Sa palagay ba ninyo’y may makapangyarihan tayo kaysa sa kanya?

Ang Salita ng Diyos.

SALMONG TUGUNAN

Salmo 115, 12-13. 17-18

Maghahandog ako sa D’yos ng pagpupuring malugod.

Sa Diyos ko’t Panginoon, ano’ng aking ihahandog

sa lahat ng kabutihan na sa akin ay kaloob?

Ang handog ko sa dambana, ay inumin na masarap,

bilang aking pagkilala sa ginawang pagliligtas.

Maghahandog ako sa D’yos ng pagpupuring malugod.

Ako ngayo’y maghahandog ng haing pasasalamat,

ang handog kong panalangi’y sa iyo ko ilalagak.

Sa templo sa Jerusalem, ay doon ko ibibgay

ang anumang pangako kong sa iyo ay binitiwan.

Maghahandog ako sa D’yos ng pagpupuring malugod.

ALELUYA

Juan 14, 23

Aleluya! Aleluya!

Ang sa aki’y nagmamahal

tutupad sa aking aral.

Ama’t ako’y mananahan.

Aleluya! Aleluya!

MABUTING BALITA

Lucas 6, 43-49

Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Lucas

Noong panahong iyon, sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad, “Walang mabuting punongkahoy na namumunga ng masama, at walang masamang punongkahoy na namumunga ng mabuti. Nakikilala ang bawat punongkahay sa pamamagitan ng kanyang bunga. Sapagkat hindi nakapipitas ng igos sa puno ng aroma, at di rin nakapipitas ng ubas sa puno ng dawag. Ang mabuting tao ay nakapagdudulot ng mabuti sapagkat tigib ng kabutihan ang kanyang puso; ang masamang tao ay nakapagdudulot ng masama, sapagkat puno ng kasamaan ang kanyang puso. Sapagkat kung ano ang bukambibig siyang laman ng dibdib.

“Tinatawag ninyo ako ‘Panginoon, Panginoon,’ ngunit hindi naman ninyo ginagawa ang sinasabi ko. Ipakikilala ko sa inyo kung kanino natutulad ang bawat lumalapit sa akin, nakikinig ng aking mga salita, at nagsasagawa ng mga ito. Katulad siya ng isang taong humukay nang malalim at sa pundasyong bato nagtayo ng bahay. Bumaha, at ang tubig ay bumugso sa bahay na iyon, ngunit hindi natinag, sapagkat matatag ang pagkakatayo. Ngunit ang nakikinig ng aking mga salita at hindi nagsasagawa nito ay katulad ng isang taong nagtayo ng bahay na walang pundasyon. Bumaha, nadaanan ng tubig ang bahay na iyon at pagdaka’y bumagsak. Lubusang nawasak ang bahay na iyon!”

Ang Mabuting Balita ng Panginoon.

Posted by Jessie Somosierra on Friday, September 11, 2020

---